Η μελέτη καλύπτει τις επικείμενες ανάγκες πρόσθετων χώρων του υφιστάμενου κτιρίου της Εθνικής Πινακοθήκης, με επεκτάσεις, προσθήκες και αναδιαρρυθμίσεις. Η επέκταση προσθέτει 11.040 τ.μ. στα υπάρχοντα 9.720 τ.μ. Κεντρική ιδέα της πρότασης είναι η ενοποίηση των εκθεσιακών χώρων των διαφορετικών επιπέδων, χρησιμοποιώντας τα πρόσθετα κλιμακοστάσια. Το «σπειροειδές» κλιμακοστάσιο με τζάμια ενώνει το κτίριο Α της εισόδου με το υπόγειο κτίριο Γ και αποτελεί ένα φωτεινό γλυπτό του περιβάλλοντος χώρου, το οποίο βοηθά στην ευχάριστη μετάβαση του επισκέπτη στους υπόγειους εκθεσιακούς χώρους. Κύρια στοιχεία είναι επίσης οι ράμπες που βρίσκονται έξω και μακριά από το κτίριο Β και καταλήγουν στο κτίριο Γ.
Ταυτόχρονα, το δομικό σύστημα υαλοπινάκων (τύπου Planar), μπροστά από τις ράμπες, διαχωρίζει με διαφανή τρόπο το «μέσα» από το «έξω». Τα τζάμια επιτρέπουν επίσης τη διείσδυση του φυσικού φωτός στους υπόγειους εκθεσιακούς χώρους. Ένα μέρος του θα λειτουργεί ως συνεχής διαφημιστική οθόνη, παρουσιάζοντας στο κοινό τις πολλαπλές εκθέσεις και δραστηριότητες, με σύγχρονες οπτικές και αντιληπτικές τεχνικές. Έτσι η Εθνική Πινακοθήκη συνομιλεί με την πόλη και τους κατοίκους της, εξαλείφοντας την εσωστρέφεια, με ένα νέο προφίλ πιο σύγχρονο, δυναμικό, λειτουργικό και ιδιαίτερα ελκυστικό.
